Mięsień lędźwiowy - anatomia i dysfunkcje

            

    Mięsień lędźwiowy większy wraz ze swoim nieodzownym przyjacielem – mięśniem biodrowym – tworzy najważniejszy zdaniem wielu terapeutów mięsień posturalny w ciele człowieka – mięsień biodrowo-lędźwiowy. Do tego tandemu często dochodzi mięsień lędźwiowy mniejszy, jednak nie u każdego człowieka on występuje.

            Suche fakty, czyli rzeczy konieczne do zrozumienia zależności przedstawionych w dalszej części tekstu:

- m. lędźwiowy większy przyczepia się od ostatniego kręgu piersiowego do IV kręgu lędźwiowego (czasem do V) oraz do występujących między nimi dysków; schodzi w dół pod więzadłem pachwinowym i przyczepia się do kości udowej od jej wewnętrznej strony (krętarz mniejszy kości udowej),

Rusz głową, czyli strefy Heada

               

                Jakiś czas temu na facebookwym fanpage obiecałem wpis, w którym opowiem o sytuacji pewnej pani, której groziła amputacja nogi, a przerwanie błędnego koła dysfunkcji ją przed tym uratowało. Ale zanim dojdziemy do tej historii, trzeba troszkę opowiedzieć o unerwieniu segmentarnym, aby zrozumieć cóż to takiego działo się w ciele tej kobiety.

Co wypada, a co nie? Fakty i mity o nastawianiu kręgosłupa

             Jeden z największych i najtrudniejszych do wytępienia mitów: wypadające kręgi/dyski/paciorki – niepotrzebne skreślić. Tak, nic w kręgosłupie nie wypada (oczywiście w normalnych warunkach, nie mówimy tutaj o sytuacjach powypadkowych czy wrodzonych schorzeniach).

Mięsień gruszkowaty - stróż nerwu kulszowego

                Mięsień gruszkowaty jest bardzo pracowitym mięśniem, gdyż bierze udział prawie we wszystkich ruchach wykonywanych w stawie biodrowym.

                Zaczyna się on na powierzchni miednicznej kości krzyżowej (między drugim a czwartym kręgiem krzyżowym), a kończy na kości udowej (krętarz większy kości udowej). Dzięki niemu możemy chodzić, przenosić ciężar ciała z jednej nogi na drugą oraz utrzymywać równowagę. Dość ciekawym zjawiskiem jest to, iż mięsień ten obraca kość udową zarówno do środka jak i na zewnątrz, zależnie od kąta zgięcia biodra – do 60⁰-70⁰ jest rotatorem zewnętrznym, a powyżej tego kąta wewnętrznym.

Punkty spustowe

               

               Ból, którego przed chwilą nie było, trudny do zlokalizowania – pojawia się w różnych oddalonych od siebie miejscach. Co to takiego? Najprawdopodobniej padłeś ofiarą punktu spustowego (Trigger Point).

          Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (bo to o nich dzisiejszy wpis) są takimi małymi chochlikami w naszych ciałach, które są objawem tego, że coś jest nie tak z naszym dbaniem o siebie, a jednocześnie stają się przyczyną pogarszającego się samopoczucia i powstawania kolejnych punktów. Trigger Points (TrP) są „supełkami” w naszym organizmie, które można wyczuć jako małe ziarenka czy to ryżu czy to piasku czy jeszcze jakichś innych obłych maleństw. Jest kilka teorii wyjaśniających (czy właściwie skoro są to tylko teorie – próbujących wyjaśnić) powstawanie punktów spustowych. Ja najbardziej skłaniam się do teorii kryzysu energetycznego. Nie zagłębiając się w szczegóły

Metody leczenia skręceń stawów

             

   Ostatnio modnym sportem stało się bieganie, a co za tym idzie coraz więcej ludzi pada ofiarą skręcenia kostki. W tym wpisie zapoznasz się z podstawowymi sposobami radzenia sobie z taką kontuzją. Należy jednak pamiętać, że przy znacznym stopniu skręcenia należy skontaktować się z lekarzem, a nie bawić się w uzdrowiciela. Zwłaszcza, że mogło dojść do zwichnięcia stawu, co jest o wiele bardziej niebezpieczne. Ano właśnie, bo zwichnięcie a skręcenie to nie jest to samo. Przy tym drugim kości wracają na swoje miejsce po zdjęciu obciążenia, a przy zwichnięciu pozostają w swoim patologicznym ułożeniu.

Budowa kręgosłupa

             

  Na układ szkieletowy człowieka składa się wiele elementów, ale najważniejszym z nich jest kręgosłup – słup stanowiący oś ciała, około 40-45% jego długości, miejsce przyczepu wielu mięśni… i problemów.

                Patrząc na kręgosłup z boku można zauważyć, iż ma on esowaty kształt, na który składają się cztery krzywizny: dwie lordozy (szyjna i lędźwiowa) oraz dwie kifozy (piersiowa i krzyżowo-guziczna) – ich zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej amortyzacji w trakcie ruchu, aby nie przenosić obciążeń w trakcie chodzenia z kończyn dolnych na wyższe partie ciała oraz (a właściwie zwłaszcza) na mózg i rdzeń kręgowy.