Budowa kręgosłupa

             

  Na układ szkieletowy człowieka składa się wiele elementów, ale najważniejszym z nich jest kręgosłup – słup stanowiący oś ciała, około 40-45% jego długości, miejsce przyczepu wielu mięśni… i problemów.

                Patrząc na kręgosłup z boku można zauważyć, iż ma on esowaty kształt, na który składają się cztery krzywizny: dwie lordozy (szyjna i lędźwiowa) oraz dwie kifozy (piersiowa i krzyżowo-guziczna) – ich zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej amortyzacji w trakcie ruchu, aby nie przenosić obciążeń w trakcie chodzenia z kończyn dolnych na wyższe partie ciała oraz (a właściwie zwłaszcza) na mózg i rdzeń kręgowy.

                W skład kręgosłupa wchodzi 33-34 kręgów: 7 szyjnych, 12 piersiowych, 5 lędźwiowych, 5 krzyżowych, które są zespolone razem tworząc kość krzyżową oraz 4 lub 5 kręgów guzicznych zlanych w kość guziczną (ogonową) będącą pamiątką po naszych prapraprapra(…)pra dziadach biegających po drzewach i wesoło machających ogonkami. Kręgi w zależności od odcinka, w którym się znajdują, różnią się budową. Najdelikatniejsze, ale i zarazem najbardziej ruchome są kręgi szyjne, kręgi piersiowe charakteryzują się przede wszystkim połączeniami stawowymi z żebrami, kręgi lędźwiowe mają najmasywniejszą budowę; kość krzyżowa jest trójkątem o wierzchołku skierowanym w dół oraz łukowatym wygięciu. Kość guziczna to z kolei maleńki trójkącik, który cechuje się tym, że jak się w niego uderzymy to potrafi długo boleć i narobić problemów.

Rys. 1: Podział kręgosłupa na odcinki

                Pomiędzy kręgami znajdują się  bardzo ważne elementy – krążki międzykręgowe (dyski). Składają się one z jądra miażdżystego otoczonego pierścieniem włóknistym oraz płytki chrzęstnej ograniczające je od góry i dołu. Ich rolą jest amortyzowanie  przeciążeń oraz zapewnienie stabilności podczas nagłych ruchów wykonywanych na granicy ruchomości. Ponadto pierścień włóknisty poprzez utrzymywanie jądra miażdżystego w pozycji centralnej spełnia rolę chyba najważniejszego stabilizatora kręgosłupa.

Galaretowy twór jakim jest wspominane wcześniej jądro miażdżyste pośredniczy w wymianie substancji odżywczych pomiędzy dyskiem i stykającymi się z nim kręgami oraz równomiernie przenosi obciążenia na pierścień włóknisty i trzony sąsiadujących kręgów zapewniając odpowiednią amortyzację. Jądro to składa się głównie z wody, jednak jego uwodnienie maleje wraz z wiekiem spadając z około 88% do 69% (wartości dość uśrednione, zależy to oczywiście od tego, jaki tryb życia prowadzimy) oraz zachodzą zmiany w proporcjach innych składników je tworzących prowadząc do jego upodobnienia do pierścienia włóknistego (co oczywiście nie jest zbyt korzystne).